Kimi anlatılarda, A L E F'in cehennemin en derin alevlerinden doğan bir lanet olduğu söylenirdi—dünyaya yalnızca yıkım ve acı getirmek için gönderilmiş bir ruh. Onun doğuşuyla ilgili efsaneler, karanlık diyarların en derin köşelerine kadar yankı bulurdu. Bir zamanlar insanlar arasında yaşar, onların uğruna savaşır ve topraklarını korurdu. Ancak insanlar, ona ihanet ederek kendi sonunu hazırladı. İhanetle kirlenmiş kalpleri gören A L E F, artık bu nankör ırkın adaleti hak etmediğine karar verdiği o günden sonra, içinde sadece yıkıcı bir öfke taşıdı.

Tarih boyunca karanlık ve nefret dolu ordulara karşı verilen savaşlar, onu düşmanlarına karşı acımasız hale getirdi. Düşmanlarının en büyük korkusu ve laneti haline gelen bu savaşçı için, düşmanlarının ölmesi bir zorunluluktu; çünkü ölüler, yaşamın kargaşasına herhangi bir tehdit oluşturamazdı. Onlar sadece sessiz birer hatıra olarak kalır, düzeni bozma veya kimseye zarar verme şansına sahip olamayacaklardı. Bu yüzden, hiçbir düşmanına yaşam hakkı tanımadı.

Kaos ve düzen arasındaki ince çizgide, A L E F’in cehennemden gelen gazabı hiç durmadan dünyayı kasıp kavuracaktı.